Dusler Hütte

Dag 1 :  Treinreis Amsterdam - Brixen

Ik werd positief wakker, want ik kreeg in de nacht bericht dat ik negatief getest was. De reis kan beginnen.

Maar op het station van Amsterdam gaat het al mis. Het achterste treinstel, waar ik in zit, kan niet gekoppeld worden aan het voorste deel. Iedereen eruit en verhuizen naar het voorste treinstel. Gelukkig genoeg vrije zitplaatsen. Gelijk al 30 minuten vertraging. Het achterste gedeelte blijft in Amsterdam achter.

In Düsseldorf overstappen en met een snelheid van 227 km per uur reizen we verder naar München hbf. De conducteur verteld tegen ons dat onze volgende trein in München niet rijdt, en adviseert ons om al in München Pasing over te stappen op een gewone intercity naar Innsbruck om daar weer over te stappen op de trein naar Brixen. Laatste stuk met een taxibus. Aankomst in Hotel Ranuimüllerhof 22:30, waar we welkom geheten worden met een lieveheersbeestje op de kamer.

Dag 2 :  Rondwandeling naar de Dusler Hütte

Na het ontbijtbuffet krijgen wij voor het hotel onze sneeuwuitrusting uitgereikt. Naast skistokken en sneeuwschoenen krijgen we ook een lawine pieper en een LVS, wat eigenlijk een super lange tentstok is om in de sneeuw naar slachtoffers te prikken. Ook krijgen enkele van de groep een sneeuwschep mee. We zullen het echter niet nodig hebben want er ligt zeer weinig sneeuw. De zonzijde van het dal is sneeuwvrij, in de schaduwzijde ligt er nog wel sneeuw maar geen tief sneeuw. In de wel besneeuwde speelweide doen we onze sneeuwschoenen aan maken onze eerste stappen. Het schattige kleine kerkje 'La chiesetta di Ranui' staat helemaal alleen in de weide en is daarom een echte blikvanger.

De wandeling van vandaag is echt een eerste inloop dag, we lopen op brede paden door het bos, de sneeuw is al aan gestampt. De locals lopen op deze zondag op gewone bergschoenen naar boven en sleeën naar beneden. Wij Hollanders doen het, op dit terrein nutteloze, sneeuwschoenen. Ik heb het gevoel dat ze ons voor gek verklaren. Gelukkig gaan we twee keer even spelen in de tiefsneeuw door van het pad af te gaan. Af en toe kunnen we tussen de bomen de de ruige toppen van het Geisler massief zien. Dat prachtige uitzicht hebben we ook op onze lunchplek, de Dusler Hütte. Op de terugweg moeten we regelmatig ruimte maken voor rodelaars. Voor de rest is het een saai breed pad door het bos. De bevroren rivier en waterval blijft me wel fascineren, zoals ook de vele stapels boomstammen. Een boom tussen alle boomstammen heb ik benoemd als 'de Laatste der Mohikanen'. Even voor 3 uur zijn we terug op de speelweide en weer in het hotel.

Wandeling 11,5 km, 850m stijgen, 850m dalen, 5,5 uur lopen, inclusief pauzes.