Goro II - Concordia

Dag 14 :  Goro II - Concordia   4650 m

Om half 6 begint het langzaam licht te worden en komen de eerste bergtoppen in het zonnetje te liggen. Van de Gasherbrum wordt de sneeuw van de top geblazen. Vandaag wandelen we verder tussen de ijs-piramides. Het is een bizar en spectaculair landschap, en wat ben ik bevoorrecht dat ik in dit natuurlijk geweld mag rondlopen. Hoewel lopen steeds minder comfortabel wordt, namelijk de zolen van mijn bergschoenen beginnen los te raken, waardoor ook het smeltwater van de gletsjer door mijn schoenen begint te lekken, best wel vervelend. Tussen de ijs-piramides nemen we een korte break. Met een zuurtje in de mond kijk ik een beetje zuur als Peggy een foto van mij maakt. Na de break worden we ingehaald door onze geit, zijn maatje is een aantal dagen geleden al geslacht, op Concordia wacht hem het zelfde lot. Ook het aantal kippen neemt gestaag af. Het meeste vlees wordt door onze Pakistaanse begeleiders gegeten, waarschijnlijk ook omdat we best wel veel vegetariërs in onze groep zitten. Vanwege mijn maag problemen eet ik ook weinig vlees.

Het berglandschap blijft mooi en we bereiken een militaire post, hun lege benzine jerrycans liggen gedropt op een heuveltje. En dan bereiken we Concordia en we worden welkom geheten door een muilezel die van zijn welverdiende voederzak geniet. . Concordia is de plek waar vijf gletsjers bijeenkomen. Het is als een grote zee van ijs, grotendeels bedekt met gruis en stenen. Het is eind vorige eeuw door een Brit vernoemd naar de Place de La Concorde in Parijs. Hier zouden we ook voor het eerst de K2 kunnen zien, maar helaas schuilt hij achter de wolken. In het kamp nuttigen we onze late lunch. Van Abbas krijg ik te horen dat bij een andere groep een schoenmaker mee loopt. Hij stort zich op mijn schoenen en dwars door de zool en leer stikt hij mijn schoenen weer vast, ik helemaal blij maar waterdicht zijn ze nu zeker niet meer

7,5 uur lopen, inclusief pauzes. 500 meter stijgen en 180 meter dalen