Punta so Rodella
Dag 6 : Punta so Rodella
De taxi brengt ons naar het vertrekpunt van de wandeling. Deze wandeling brengt ons door het hoger gelegen bergdal van de Aferer naar de bergpas van Punta so Rodella (1.850m). Het is vandaag de eerste dag we wolken zien, pas in de middag breekt er een waterig zonnetje door. Het startpunt van de wandeling is in de zomer een gewone asfaltweg, in de winter is de weg afgesloten en het domein voor langlaufers en sneeuw wandelaars. Na ongeveer 45 minuten stoppen we bij de Halsl Hütte, hoogste tijd voor koffie met apfel strüdel. Met een spectaculaire sneeuwblazer zijn ze hier het terras sneeuwvrij aan het maken. Wat ook spectaculair is snowtubing, in een soort hele grote autoband de heuvel af roetsen, echt fun. Ik werd zelf over een dijkje gelanceerd, heel gaaf.
Na deze aangename onderbreking in de Halsl Hütte gaan we weer op pad, en al snel verlaten wij de (asfalt)weg. Door grote sneeuw hopen passeren we een aantal mooi gelegen huisjes. Hier in het hooggelegen dal ligt nog behoorlijk veel sneeuw en Alice kan zich niet inhouden en laat zich in de sneeuw vallen om een vlinder te maken. Anderen volgen haar voorbeeld snel. En we krijgen weer de mogelijkheid om in de tief sneeuw te spelen. Spelen blijft leuk. Echter niet veel later merkt Rob dat hij zijn GPS niet meer heeft, verloren bij in het sneeuw spelen. Hij gaat terug om te zoeken, terwijl wij even verderop wachten. Hij vind hem niet en per telefoon laat hij ons weten dat we door mogen lopen. We gaan gelijk klimmen, langs een huisje en verder omhoog. Bij een kruisbeeld stoppen we om te pauzeren. Met uitzicht op de 2875 meter hoge Peitlerkofel zien we Rob naderen. We mogen hier wel wat eten of snacken, maar een bordje maakt ons duidelijk dat we het hier niet mogen achter laten. Na nog een klein stukje klimmen, komen we op een mooi vlak pad met prachtige uitzichten op de Peitlerkofel en de andere kant van het dal. We volgen dit pad een tijdje, passeren een christus beeld, en genieten van het uitzicht. We lunchen bij een hutje met uitzicht op weer een christus beeld. Ik maak qua sfeer twee totaal verschillende lunch foto's.
Na de lunch mogen we weer door de sneeuw stampen. Samen met Naomi, Alice en Arie lopen we nog een stukje door, het uitzicht blijft mooi, de wolkenlucht is spookachtig. Na een klein klimmetje naar het vierde christus beeld van de dag, dalen wij ook terug naar de Halsl Hütte. Rob was nog wezen zoeken naar zijn GPS en nog gevonden ook. Het laatste stuk lopen we over een mooi kronkelend paadje langs het bevroren en besneeuwde beekje. We komen uit op een andere parkeerplaats waar onze taxi's op ons staan wachten.
Terug in het hotel worden we zoals elke dag verwent met thee en gebak in de Panorama kamer, terwijl iedereen zijn foto's van de dag iedereen deelt. Het eten is buitengewoon en deze avond is het Tiroler avond, waarbij de koks in klederdracht ons eten opscheppen. Na nog een afzakkertje aan de bar, is het tijd om te slapen op mijn kamer.
Wandeling 14 km, 800m stijgen, 880m dalen, 6,5 uur lopen, inclusief pauzes.
Punta so Rodella
Dag
6 : Punta so Rodella
De taxi brengt ons naar het vertrekpunt van de wandeling. Deze wandeling brengt ons door het hoger gelegen bergdal van de Aferer naar de bergpas van Punta so Rodella (1.850m). Het is vandaag de eerste dag we wolken zien, pas in de middag breekt er een waterig zonnetje door. Het startpunt van de wandeling is in de zomer een gewone asfaltweg, in de winter is de weg afgesloten en het domein voor langlaufers en sneeuw wandelaars. Na ongeveer 45 minuten stoppen we bij de Halsl Hütte, hoogste tijd voor koffie met apfel strüdel. Met een spectaculaire sneeuwblazer zijn ze hier het terras sneeuwvrij aan het maken. Wat ook spectaculair is snowtubing, in een soort hele grote autoband de heuvel af roetsen, echt fun. Ik werd zelf over een dijkje gelanceerd, heel gaaf.
Na deze aangename onderbreking in de Halsl Hütte gaan we weer op pad, en al snel verlaten wij de (asfalt)weg. Door grote sneeuw hopen passeren we een aantal mooi gelegen huisjes. Hier in het hooggelegen dal ligt nog behoorlijk veel sneeuw en Alice kan zich niet inhouden en laat zich in de sneeuw vallen om een vlinder te maken. Anderen volgen haar voorbeeld snel. En we krijgen weer de mogelijkheid om in de tief sneeuw te spelen. Spelen blijft leuk. Echter niet veel later merkt Rob dat hij zijn GPS niet meer heeft, verloren bij in het sneeuw spelen. Hij gaat terug om te zoeken, terwijl wij even verderop wachten. Hij vind hem niet en per telefoon laat hij ons weten dat we door mogen lopen. We gaan gelijk klimmen, langs een huisje en verder omhoog. Bij een kruisbeeld stoppen we om te pauzeren. Met uitzicht op de 2875 meter hoge Peitlerkofel zien we Rob naderen. We mogen hier wel wat eten of snacken, maar een bordje maakt ons duidelijk dat we het hier niet mogen achter laten. Na nog een klein stukje klimmen, komen we op een mooi vlak pad met prachtige uitzichten op de Peitlerkofel en de andere kant van het dal. We volgen dit pad een tijdje, passeren een christus beeld, en genieten van het uitzicht. We lunchen bij een hutje met uitzicht op weer een christus beeld. Ik maak qua sfeer twee totaal verschillende lunch foto's.
Na de lunch mogen we weer door de sneeuw stampen. Samen met Naomi, Alice en Arie lopen we nog een stukje door, het uitzicht blijft mooi, de wolkenlucht is spookachtig. Na een klein klimmetje naar het vierde christus beeld van de dag, dalen wij ook terug naar de Halsl Hütte. Rob was nog wezen zoeken naar zijn GPS en nog gevonden ook. Het laatste stuk lopen we over een mooi kronkelend paadje langs het bevroren en besneeuwde beekje. We komen uit op een andere parkeerplaats waar onze taxi's op ons staan wachten.
Terug in het hotel worden we zoals elke dag verwent met thee en gebak in de Panorama kamer, terwijl iedereen zijn foto's van de dag iedereen deelt. Het eten is buitengewoon en deze avond is het Tiroler avond, waarbij de koks in klederdracht ons eten opscheppen. Na nog een afzakkertje aan de bar, is het tijd om te slapen op mijn kamer.
Wandeling 14 km, 800m stijgen, 880m dalen, 6,5 uur lopen, inclusief pauzes.
Wandeling 14 km, 800m stijgen, 880m dalen, 6,5 uur lopen, inclusief pauzes.
Het startpunt van de wandeling is in de zomer een gewone asfaltweg...
...in de winter is de weg afgesloten en het domein voor langlaufers en sneeuw wandelaars.
Na ongeveer 45 minuten stoppen we bij de Halsl Hütte, hoogste tijd voor koffie met apfel strüdel.
Met een spectaculaire sneeuwblazer zijn ze hier het terras sneeuwvrij aan het maken.
Wat ook spectaculair is snowtubing, in een soort hele grote autoband de heuvel af roetsen, echt fun.
Na deze aangename onderbreking in de Halsl Hütte gaan we weer op pad...
... en al snel verlaten wij de (asfalt)weg.
Door grote sneeuw hopen...
...passeren we een aantal mooi gelegen huisjes.
Hier in het hooggelegen dal ligt nog behoorlijk veel sneeuw...
...en Alice kan zich niet inhouden en laat zich in de sneeuw vallen om een vlinder te maken.
En we krijgen weer de mogelijkheid om in de tief sneeuw te spelen.
We gaan gelijk klimmen, langs een huisje ...
...en verder omhoog.
...en verder omhoog.
Bij een kruisbeeld stoppen we om te pauzeren.
Met uitzicht op de 2875 meter hoge Peitlerkofel zien we Rob naderen.
We mogen hier wel wat eten of snacken...
...maar een bordje maakt ons duidelijk dat we het hier niet mogen achter laten.
Na nog een klein stukje klimmen, komen we op een mooi vlak pad...
... met prachtige uitzichten op de Peitlerkofel...
...en de andere kant van het dal.
...en de andere kant van het dal.
We volgen dit pad een tijdje...
... passeren een christus beeld...
...en genieten van het uitzicht.
We lunchen bij een hutje met uitzicht op weer een christus beeld.
Tijdens de lunch is het heel gezellig...
...na de lunch is de sfeer een stuk beter.
Het is vandaag de eerste dag we wolken zien, pas in de middag breekt er een waterig zonnetje door.
Na de lunch mogen we weer door de sneeuw stampen.
Samen met Naomi, Alice en Arie lopen we nog een stukje door...
... het uitzicht blijft mooi...
...de wolkenlucht is spookachtig.
Na een klein klimmetje naar het vierde christus beeld van de dag...
...dalen wij ook terug...
...naar de Halsl Hütte.
Het laatste stuk...
... lopen we over een mooi kronkelend paadje...
... langs het bevroren en besneeuwde beekje.
Terug in het hotel worden we zoals elke dag verwent met thee en gebak in de Panorama kamer...
...terwijl iedereen zijn foto's van de dag iedereen deelt.
Het eten is buitengewoon en deze avond is het Tiroler avond, waarbij de koks in klederdracht ons eten opscheppen.
Na nog een afzakkertje aan de bar...
... is het tijd om te slapen op mijn kamer.
