Nepal - dag 11
Samdo - Dharamsala
Dag 11 : Samdo (3800m) - Dharamsala (4450m)
Het was vannacht goed koud geweest, de waterleiding was bevroren , zodat de emmer om de wc door te spoelen niet bij gevuld kon worden, met alle gevolgen van dien. Het weer vandaag is nog grijzer dan grijs, koud en de sneeuwgrens is weer gedaald. We klimmen heel geleidelijk een flink stuk over zijmorenen langs de Larkya Khola en we zien Samdo achter ons steeds kleiner worden. We lopen nu in de regenschaduw van de berg met aan je rechterhand de kale steenwoestijnen die aan de Tibetaanse hoogvlakte doen denken. Aan je linkerhand schitterende uitzichten op North en Larkya Peak van het Manaslu massief. Althans zo staat het in reisbeschrijving maar door het grijze weer hebben we weinig uitzichten, laat staan schitterend. Wel zien wij een bevroren waterval. Als we hoger komen gaat het ook nog sneeuwen. Een vrouw is bezig de laatste yak mest te verzamelen voordat de sneeuw ze onvindbaar maken. Ik volg hoe ze haar mand vult, en als ze die wil optillen valt de helft er weer uit. Maar uiteindelijk zie ik haar met volle mand terug naar Samdo lopen.
Voor de lunch bereiken we Daharamsala (Larkya La Base Camp) al, volop sneeuw. De kamers zijn klein, koud en de matrassen liggen op de grond, maar het is in elk geval beter dan de met sneeuw bedekte tenten. In de kleine gemeenschappelijke ruimte komt de enigste warmte uit de keuken en de buitendeur sluit niet goed. Gehuld in onze dikke donsjassen en wolle mutsen, vermaken wij ons de rest van de middag met kaarten, de naam van het kaartspel weten wij niet, maar wij hebben het Maori genoemd omdat het uit Nieuw Zeeland komt. De hele vakantie hebben wij dit kaartspel fanatiek gespeeld. Voor
spelregels Maori
klik
hier. Deze middag echter met een extra spelregel dat als je je buurman een goede kaart geeft, hij als beloning, je moet warm wrijven.
Wandelduur: 3,5 uur lopen, 700 m stijgen, 50 m dalen.
Samdo - Dharamsala
Dag 11 : Samdo (3800m) - Dharamsala (4450m)
Het was vannacht goed koud geweest, de waterleiding was bevroren , zodat de emmer om de wc door te spoelen niet bij gevuld kon worden, met alle gevolgen van dien. Het weer vandaag is nog grijzer dan grijs, koud en de sneeuwgrens is weer gedaald. We klimmen heel geleidelijk een flink stuk over zijmorenen langs de Larkya Khola en we zien Samdo achter ons steeds kleiner worden. We lopen nu in de regenschaduw van de berg met aan je rechterhand de kale steenwoestijnen die aan de Tibetaanse hoogvlakte doen denken. Aan je linkerhand schitterende uitzichten op North en Larkya Peak van het Manaslu massief. Althans zo staat het in reisbeschrijving maar door het grijze weer hebben we weinig uitzichten, laat staan schitterend. Wel zien wij een bevroren waterval. Als we hoger komen gaat het ook nog sneeuwen. Een vrouw is bezig de laatste yak mest te verzamelen voordat de sneeuw ze onvindbaar maken. Ik volg hoe ze haar mand vult, en als ze die wil optillen valt de helft er weer uit. Maar uiteindelijk zie ik haar met volle mand terug naar Samdo lopen.
Voor de lunch bereiken we Daharamsala (Larkya La Base Camp) al, volop sneeuw. De kamers zijn klein, koud en de matrassen liggen op de grond, maar het is in elk geval beter dan de met sneeuw bedekte tenten. In de kleine gemeenschappelijke ruimte komt de enigste warmte uit de keuken en de buitendeur sluit niet goed. Gehuld in onze dikke donsjassen en wolle mutsen, vermaken wij ons de rest van de middag met kaarten, de naam weten wij niet, maar wij hebben het Maori genoemd omdat het uit Nieuw Zeeland komt. De hele vakantie hebben wij dit kaartspel fanatiek gespeeld. Voor
spelregels Maori klik
hier. Deze middag echter met een extra spelregel dat als je je buurman een goede kaart geeft, hij als beloning, je moet warm wrijven.
Wandelduur: 3,5 uur lopen, 700 m stijgen, 50 m dalen.
alles bekijken