Nepal - dag 12
Dharamsala - Larkya pas - Bimthang
Dag 12 : Dharamsala (4450m) - Larkya pas (5105m) - Bimthang (3800m)
Vandaag wacht het hoogtepunt van de trektocht, de Larkya Pas op 5105 meter. Een korte nacht. Gisteren was er discussie over hoe laat we vandaag zouden vertrekken, de gidsen zeggen 5 uur, sommigen willen eerder omdat wij niet zo snelle groep zijn, maar uiteindelijk beslissen de gidsen. Na het ontbijt vertrekken wij om 5:15, het is nog donker en ijskoud. Schoenen ingevet, gamaschen aan, muts op, koplamp op en dikke handschoenen aan. Alle andere groepjes zijn alle vertrokken, hun koplampen zien wij heel ver voor ons. Nu snap ik dat de gidsen niet zo vroeg wilden vertrekken, omdat ze dan niet het spoor in de sneeuw hoeven te stampen, dat hebben de andere groepjes voor ons nu al gedaan, en ik merk ook dat wij ze langzaam maar zeker inhalen.
Als een treintje achter elkaar lopen wij langzaam omhoog in het donker. Het eerste stuk lopen wij in een soort mini dalletje, met weinig uitzicht, zeker in het donker. Maar het wordt langzaam licht, de eerste zonnestralen kleuren de bergtoppen en niet veel later lopen wij ook in de zon. Zo gauw wij het dalletje uit zijn is het uitzicht overweldigend, een witte wereld, morenen, enorme massieven, gletsjers en witte toppen die scherp afsteken tegen de blauwe lucht. De weergoden zijn met ons, de hele week bewolkt, gisteren de hele dag sneeuw, maar juist vandaag op de pasdag een strak blauwe lucht. En ook ik heb een top dag, de hele trekking loop ik vaak ergens achteraan, nu continu vlak achter de eerste gids. En bovendien is het landschap mooi, heel mooi.
Nu het licht is, lopen we meer verspreid en moeten wij vaker op elkaar wachten. Ik geniet van hoe de sneeuw van de bergtoppen word afgeblazen. Bij een hutje rusten wij even, Gerrit voelt zich beroerd, heeft last van hoogteziekte. Als wij hoger komen, passeren wij een aantal bevroren en besneeuwde gletsjermeertjes. Ook het pad is glad en beijst, en ik moet mijn in Kathmandu gekochte stijgijzers aan. En dan geloven wij onze ogen niet, terwijl wij ploeteren en puffen om boven te komen, komen er twee tegenliggers aan, op de fiets! Nou ja, ze lopen naast hun mountain bike, en het zijn ook nog Nederlanders. Op deze hoogte en op dit besneeuwde terrein een onmogelijke maar geweldige prestatie. De volgende tegenliggers, een boer met zijn kudde yaks heeft minder moeite met het terrein en kachelen gewoon door de sneeuw naar beneden richting Dharamsala.
Uiteindelijk bereiken wij rond half 1 de Larkya pas op 5105 meter hoogte, bijna gelijktijdig met de eerder vertrokken groepen. De pas tekent zich niet echt af als een scherpe overgang maar de gebedsvlaggen vertellen ons dat we op het hoogste punt zijn aangekomen. We maken de gebruikelijke top foto's, en ik hang met moeite mijn gebedsvlaggen op bij de vele andere gebedsvlaggen. Gerrit wordt meteen de koude en winderige pas over gestuurd, zo gauw mogelijk afdalen. Ook wij hebben slechts tijd om een snicker te eten, want volgens de gidsen liggen wij achter op schema en hebben wij nog een lange afdaling voor de boeg.
En de afdaling gaat ook behoorlijk steil omlaag, het is opletten waar ik mijn voeten zet, maar ik moet ook niet vergeten te genieten van het fenomenale uitzicht. Niet iedereen daalt even snel en het is af en toe lang wachten op de laatsten. Pas bij de morenerug wordt het pad wat minder steil en gaat het wat makkelijker. Rond half 4 bereiken wij een lodge waar wij ons versterken met een noodle soep, een late lunch. Met Gerrit gaat het een al stuk beter, en is volledig aanspreekbaar. Sommige ijspegels van het dak van de lodge zijn door de wind scheef gegroeid. Langs de morene-wal dalen we verder, en terwijl het al begint de schemeren zien wij voor het eerst de Manaslu. Indrukwekkend is het niet, een klein topje wordt door de ondergaande zon beschenen. Het begint net donker te worden als wij rond half 6 onze lodge in Bimthang bereiken. Wij zijn ruim 12 uur onderweg geweest, een lange, vermoeide maar prachtige dag. In de lodge kijken wij tevreden op deze dag terug, buiten de lodge is het door een gesprongen waterleiding een ijsbaan geworden, en dus oppassen.
Wandelduur: 12,5 uur, 650 m stijgen, 1300 m dalen.
Dharamsala - Larkya pas - Bimthang
Dag 12 : Dharamsala (4450m) - Larkya pas (5105m) - Bimthang (3800m)
Vandaag wacht het hoogtepunt van de trektocht, de Larkya Pas op 5105 meter. Een korte nacht. Gisteren was er discussie over hoe laat we vandaag zouden vertrekken, de gidsen zeggen 5 uur, sommigen willen eerder omdat wij niet zo snelle groep zijn, maar uiteindelijk beslissen de gidsen. Na het ontbijt vertrekken wij om 5:15, het is nog donker en ijskoud. Schoenen ingevet, gamaschen aan, muts op, koplamp op en dikke handschoenen aan. Alle andere groepjes zijn alle vertrokken, hun koplampen zien wij heel ver voor ons. Nu snap ik dat de gidsen niet zo vroeg wilden vertrekken, omdat ze dan niet het spoor in de sneeuw hoeven te stampen, dat hebben de andere groepjes voor ons nu al gedaan, en ik merk ook dat wij ze langzaam maar zeker inhalen.
Als een treintje achter elkaar lopen wij langzaam omhoog in het donker. Het eerste stuk lopen wij in een soort mini dalletje, met weinig uitzicht, zeker in het donker. Maar het word langzaam licht, de eerste zonnestralen op de bergtoppen en niet veel later lopen wij ook in de zon. Zo gauw wij het dalletje uit zijn is het uitzicht overweldigend, een witte wereld, morenen, enorme massieven, gletsjers en witte toppen die scherp afsteken tegen de blauwe lucht. De weergoden zijn met ons, de hele week bewolkt, gisteren de hele dag sneeuw, maar op juist vandaag op de pasdag een strak blauwe lucht. En ook ik heb een top dag, de hele trekking loop ik vaak ergens achteraan, nu continu vlak achter de eerste gids. En bovendien is het landschap mooi, heel mooi.
Nu het licht is, lopen we meer verspreid en moeten wij vaker op elkaar wachten. Ik geniet van hoe de sneeuw van de bergtoppen word afgeblazen. Bij een hutje rusten wij even, Gerrit voelt zich beroerd, heeft last van hoogteziekte. Als wij hoger komen, passeren wij een aantal bevroren en besneeuwde gletsjermeertjes. Ook het pad is glad en beijst, en ik moet mijn in Kathmandu gekochte stijgijzers aan. En dan geloven wij onze ogen niet, terwijl wij ploeteren en puffen om boven te komen, komen er twee tegenliggers aan, op de fiets! Nou ja, ze lopen naast hun mountain bike, en het zijn ook nog Nederlanders. Op deze hoogte en op dit besneeuwde terrein een onmogelijke maar prachtige prestatie. De volgende tegenliggers, een boer met zijn kudde yaks heeft minder moeite met het terrein en kachelen gewoon door de sneeuw naar beneden richting Dharamsala.
Uiteindelijk bereiken wij rond half 1 de Larkya pas op 5105 meter hoogte, bijna gelijktijdig met de eerder vertrokken groepen. De pas tekent zich niet echt af als een scherpe overgang maar de gebedsvlaggen vertellen ons dat we op het hoogste punt zijn aangekomen. We maken de gebruikelijke top foto's, en ik hang met moeite mijn gebedsvlaggen op bij de vele andere gebedsvlaggen. Gerrit wordt meteen de koude en winderige pas over gestuurd, zo gauw mogelijk afdalen. Ook wij hebben slechts tijd om een snicker te eten, want volgens de gidsen liggen wij achter op schema en hebben wij nog een lange afdaling voor de boeg.
En de afdaling gaat ook behoorlijk steil omlaag, het is opletten waar ik mijn voeten zet, maar ik moet ook niet vergeten te genieten van het fenomenale uitzicht. Niet iedereen daalt even snel en het is af en toe lang wachten op de laatsten. Pas bij de morenerug wordt het pad wat minder steil en gaat het wat makkelijker. Rond half 4 bereiken wij een lodge waar wij ons versterken met een noodle soep, een late lunch. Met Gerrit gaat het een al stuk beter, en is volledig aanspreekbaar. Sommige ijspegels van het dak van de lodge zijn door de wind scheef gegroeid. Langs de morene-wal lopen we verder, en terwijl het al begint de schemeren zien wij voor het eerst de Manaslu. Indrukwekkend is het niet, een klein topje wordt door de ondergaande zon beschenen. Het begint net donker te worden als wij rond half 6 onze lodge in Bimthang bereiken. Wij zijn ruim 12 uur onderweg geweest, een lange, vermoeide maar prachtige dag. In de lodge kijken wij tevreden op deze dag terug, buiten de lodge is het door een gesprongen waterleiding een ijsbaan, en dus oppassen.
Wandelduur: 12,5 uur, 650m stijgen, 1300m dalen.
alles bekijken