Nepal - dag 10 t/m 15

Nepal, Annapurna - dag 10 t/m 15

Photo's - Day 10 t/m 15

Nepal, Annapurna - dag 10 t/m 15

Photo's - Dag 10 t/m 15

Thulo Thalne - Nood bivak - Taiza -

Siklis - Sobi - Besisahar - Koto

Dag 10 : Thulo Thalne - Nood bivak 4300 meter

300 meter stijgen, 50 meter dalen

In de nacht is het begonnen met regenen en het regent nog steeds als wij onze tenten nat opvouwen. Normaal is de moesson in oktober voorbij maar door de klimaatveranderingen pakken wij er nu nog een staartje van. Als koude zombies lopen wij door de regen die later overgaat in natte sneeuw en doordat wij continu in de wolken lopen kunnen wij nu slechts alleen van het uitzicht van onze voorganger genieten. Vroeg in de middag merken wij dat wij niet verder kunnen, we moeten stoppen, twee dragers zijn onderkoeld, iedereen is doorweekt. Snel wordt een gemeenschappelijke tent opgezet waar we met zijn alle in gaan staan, de twee onderkoelde dragers worden naast de branders gelegd en warm gewreven. Na kort beraad word er besloten om hier de tenten op te zetten en morgen weer verder kijken. Het is geen ideale kampplaats, veel stenen en weinig vlakke stukken, maar we moeten er het er maar mee doen. Een voor een worden de tenten is opgezet door onze geweldige gidsen en dragers. De tent is zeiknat, gelukkig had ik mijn bagage driedubbel in plastic in gepakt en is nog kurkdroog. Plastic vuilniszakken leg ik op het natte grondzeil zodat mijn matje en slaapzak ook droog kunnen blijven. De rest van de tijd blijft iedereen in zijn tent. Het avondeten wordt gebracht en eten wij in onze eigen tent op.

Dag 11 : Nood bivak - Taiza 3560 meter

740 meter dalen

De hele nacht heeft het geregend/gesneeuwd, maar in de ochtend is de sneeuwgrens omhoog gegaan, echter het regent nog steeds. Er is besloten om voorlopig in de tenten te blijven en hopen op beter weer. Maar rond het middaguur wordt de knoop door gehakt, we gaan terug. Belangrijkste redenen zijn dat door de vele neerslag er te veel sneeuw op de pas zou liggen en daardoor misschien onbegaanbaar zou zijn, ook zouden sommigen stukken zeer glad en glibberig zijn, en onze gasvoorraad om op te koken raakt op. Via de satelliettelefoon horen we dat het overal in Nepal slecht weer is, op de Mera Peak zit een groep ergens op de top vast en zijn een aantal doden gevallen. De Mera Peak was dit jaar eigenlijk mijn eerste keus omdat ik toch nog eens een zes-duizender wilde beklimmen, maar uiteindelijk er toch maar van af gezien vanwege de zwaarte, hoge kosten voor aanschaf speciale uitrusting die je maar een keer zou gebruiken, en omdat het een heen en weertje zou zijn, dus de zelfde weg terug. Goede keuze achteraf.

We breken de tenten af en lopen terug naar Taiza, waar het nu een stuk drassiger dan de twee dagen geleden. Het blijft de hele dag regenen en daardoor heb ik geen een foto gemaakt vandaag.

Dag 12 : Taiza - Siklis 2100 meter

1460 meter dalen

Het is eindelijk droog geworden, maar tenten en spullen zijn nat, met mijn spullen valt het gelukkig mee, maar onder andere bij Mariette is alles tot en met de slaapzak doorweekt. Ik zelf ben nog een beetje terneergeslagen en heb dus nog steeds geen zin om foto's te maken. De dragers zijn echter blij en opgelucht dat ze terug gaan. We lopen terug naar Siklis waar we in de namiddag aankomen. De natte tenten worden niet opgezet maar we gaan slapen in het schooltje. In de avond is de stemming bij de dragers totaal omgeslagen in een flinke vechtpartij. Dragers van verschillende stammen hebben ruzie met elkaar gekregen, natuurlijk geholpen door alcohol. De hoofdgids kan de partijen niet uit elkaar krijgen, pas als onze reisleider Frans er mee gaat bemoeien, keert de rust terug.

Dag 13 : Siklis - Sobi 800 meter

1189 m. stijgen, 27 m. dalen

Na het ontbijt is het eerste wat we doen onze spullen uitspreiden en laten drogen. Bijna elk stukje schone oppervlak wordt benut op het schoolpleintje. Terwijl de tenten nog aan het drogen zijn, loop ik nog even het dorp Siklis in, wat de gebruikelijke plaatjes oplevert, veel schattige kinderen en een aantal vrouwen die het gras voor het vee dragen.

Ondertussen is Frans druk bezig met het organiseren van een alternatief programma. Morgen zorgt hij dat een bus ons oppikt in Sobi, waar we mee naar Besisahar rijden, de dag daarop rijden we met een aantal jeeps naar Koto, onderweg nog overstappen op andere jeeps, omdat het slechte weer een landslide heeft veroorzaakt en de weg heeft weggespoeld. Vanaf Koto starten wij dan met de normale Annapurna trekking. We slapen niet meer in tenten, maar in lodges. Gezien de omstandigheden het beste alternatief en altijd beter dan twee weken Kathmandu. Na de lunch dalen wij over de beruchte Nepalese trappen af naar Sobi, waar wij net voor het donker aankomen. In het riviertje kunnen wij ons (angst)zweet en vuil afspoelen, een traktatie.

Dag 14 : Sobi - Besisahar 800 meter

We hoeven maar een klein stukje te lopen voor we onze bus tegenkomen. Alles ingeladen en dan rijden naar Besisahar. Maar de nu zwaar beladen bus komt al snel twee keer vast te zitten in de modder, ook een gevolg van de vele neerslag van de afgelopen dagen. De eerste keer komt de bus het steile modderpad niet op en slipt telkens weg. Gelukkig is er een sjofel van de bouwers van de stuwdam in de buurt die ons omhoog kan trekken. De tweede keer moeten wij zelf ons uitgraven. Terwijl dat gebeurt lopen we alvast een stukje door en komen bij een huis waar kinderen met een schitterende houten (reuzen)rad aan het spelen zijn. Weer onderweg zien we andere kinderen met de typische Nepalese schommels spelen. Het is een lange rit en vaak is het millimeter werk als twee bussen elkaar willen passeren. Tijdens een rustpauze in een plaatsje maak ik een paar foto's van de middenstand. In de namiddag arriveren wij in Besisahar, snel een wasje doen en dan genieten van een echt bed.

Dag 15 : Besisahar - Koto 2600 meter

Om 7 uur in de ochtend vertrekken wij met jeeps voor een lange hobbelige rit. Ik zit met vier personen achterin dwars opgevouwen met alleen uitzicht achteruit en de personen tegenover mij. Bij elke bobbel stoten wij ons hoofd en worden wij door elkaar geschud. De meeste dragers zitten op het dak, wat mij ook niet comfortabel en veilig lijkt. We rijden wel door een schitterende vallei met steile bergwanden en spectaculaire watervallen, alleen zie ik er wat van tijdens de pauzes. Halverwege moeten wij eruit, de weg is weggespoeld door een landslide of aardverschuiving door de vele neerslag van de afgelopen dagen. We moeten een paar 100 meter verder over de weg lopen om de landslide te passeren. De jeeps die achter de landslide zitten, zitten vast, maar ze hebben nu wel tijdelijk een monopolie en de prijzen zijn daardoor hoog. We hebben wel jeeps weten te regelen, maar wel eentje minder. Het begint al donker te worden als de weg ophoudt, daarna is het nog 15 á 30 minuten in het donker lopen voordat wij de lodge in Koto bereiken. Dit was een lange en zware dag.