Nepal - dag 16 + 17
Koto - Chame - Lower Pisang
Dag 16 : Koto - Chame - Koto 2600 meter
Als ik vroeg naar buiten ga, zie ik pas waar we geslapen hebben, onze lodge in een straat met een aantal winkeltjes en muilezels. Door de regen van vannacht en het grijze weer ziet het er een beetje troosteloos uit. Na de zware jeep rit van gisteren hebben we vandaag een rustdag, eigenlijk omdat van alles nog geregeld moet worden voor de komende trekking, zo loopt een drager vanaf nu altijd een dag voor ons, om de slaapplaatsen in de lodges te reserveren.
Koto zelf is niet zo interessant, daarom lopen we in de ochtend naar Chame, niet meer dan een half uur lopen. Chame is de hoofdplaats van dit gebied en heeft wat meer faciliteiten. Onder de toegangspoort van Chame halen wij een Nepalees in die een grote koelkast op zijn rug draagt. Vrouwen draaien een lange rij gebedsmolens, ik breng een bezoekje aan de plaatselijke poelier. Het begint weer te regenen, maar gelukkig loopt de Nepalees droog onder de koelkast. Voorbij de met gebedsvlaggen versierde hangbrug ligt een prachtige manimuur met mooi beschilderde manistenen. Drie schoolkinderen poseren even voor de manimuur voordat ze over het modderpad naar school lopen. Bij een mooi beschilderde stupa gaan we het dorp weer uit en keren wij weer terug naar Koto. De rest van de dag is het rusten en een boekje lezen in de lodge.
Dag 17 : Koto - Lower Pisang 3200 meter
We worden wakker met een strak blauwe lucht, een verademing. Na het ontbijt nemen wij afscheid van Mariette en een aantal dragers. Mariette is door het natte weer te ziek geworden, en achteraf in het ziekenhuis van Kathmandu blijkt ze een longontsteking opgelopen te hebben. Na de formaliteiten bij de check point van Koto kunnen wij dan eindelijk ons pad vervolgen. Een indrukwekkend pad dat uitgehouwen is uit de loodrechte rotswand. Na een paar uur langs de rivier gelopen te hebben over uit de rotsen geblazen paden klimmen we weer verder naar de 3000 meter. Achter ons zien en horen wij een lawine. We passeren dan de indrukwekkende, 1500 meter hoge Swarga Dwari, een enorme, spiegelgladde rotswand, die de 'gateway to heaven' wordt genoemd, omdat men er van uit gaat dat de ziel van een overleden persoon hierlangs naar de hemel gaat. De granieten rotswand dwingt de rivier zuidwaarts, terwijl wij stijgen door een mooi bos naar de brede Manang-vallei in het noordoosten. Het eerste dorpje is Pisang. De manier waarop hier de huizen worden gebouwd, is weer heel anders. Duidelijk is dat we in een andere zone zijn beland en dat het hier gemiddeld veel kouder is dan wat we tot nu toe hebben gezien, maar wat belangrijker is dat we in de regenschaduw van de Himalaya komen.
We droppen de bagage in onze lodge in Lower Pisang en maken daarna een acclimatisatietochtje naar Upper Pisang. Het schitterende Upper Pisang (3185 m) is volkomen Tibetaans van uiterlijk met stenen huizen die dicht op elkaar staan en platte daken met houtstapels en gebedsvlaggen. Twee oude vrouwen laten een hele rij gebedsmolens draaien. Helemaal boven ligt
de Gompa, waar je vanaf het plein een ongeëvenaard zicht op de Annapurna's hebt. Ook van binnen is de Gompa mooi met vele boeddha's en muurschilderingen. Op de terugweg zien wij een oude Tibetaanse man zijn theewater weggooien. Het was vandaag een mooie, makkelijke wandeldag
Wandelduur 4-5 uur tot (Lower) Pisang, 600 meter stijgen.
Koto - Chame - Lower Pisang
Dag 16 : Koto - Chame - Koto 2600 meter
Als ik vroeg naar buiten ga, zie ik pas waar we geslapen hebben, onze lodge in een straat met een aantal winkeltjes en muilezels. Door de regen van vannacht en het grijze weer ziet het er een beetje troosteloos uit. Na de zware jeep rit van gisteren hebben we vandaag een rustdag, eigenlijk omdat van alles nog geregeld moet worden voor de komende trekking, zo loopt een drager vanaf nu altijd een dag voor ons, om de slaapplaatsen in de lodges te reserveren.
Koto zelf is niet zo interessant, daarom lopen we in de ochtend naar Chame, niet meer dan een half uur lopen. Chame is de hoofdplaats van dit gebied en heeft wat meer faciliteiten. Onder de toegangspoort van Chame halen wij een Nepalees in die een grote koelkast op zijn rug draagt. Vrouwen draaien een lange rij gebedsmolens, ik breng een bezoekje aan de plaatselijke poelier. Het begint weer te regenen, maar gelukkig loopt de Nepalees droog onder de koelkast. Voorbij de met gebedsvlaggen versierde hangbrug ligt een prachtige manimuur met mooi beschilderde manistenen. Drie schoolkinderen poseren even voor de manimuur voordat ze over het modderpad naar school lopen. Bij een mooi beschilderde stupa gaan we het dorp weer uit en keren wij weer terug naar Koto. De rest van de dag is het rusten en een boekje lezen in de lodge.
Dag 17 : Koto - Lower Pisang 3200 meter
We worden wakker met een strak blauwe lucht, een verademing. Na het ontbijt nemen wij afscheid van Mariette en een aantal dragers. Mariette is door het natte weer te ziek geworden, en achteraf in het ziekenhuis van Kathmandu blijkt ze een longontsteking opgelopen te hebben. Na de formaliteiten bij de check point van Koto kunnen wij dan eindelijk ons pad vervolgen. Een indrukwekkend pad dat uitgehouwen is uit de loodrechte rotswand. Na een paar uur langs de rivier gelopen te hebben over uit de rotsen geblazen paden klimmen we weer verder naar de 3000 meter. Achter ons zien en horen wij een lawine. We passeren dan de indrukwekkende, 1500 meter hoge Swarga Dwari, een enorme, spiegelgladde rotswand, die de 'gateway to heaven' wordt genoemd, omdat men er van uit gaat dat de ziel van een overleden persoon hierlangs naar de hemel gaat. De granieten rotswand dwingt de rivier zuidwaarts, terwijl wij stijgen door een mooi bos naar de brede Manang-vallei in het noordoosten. Het eerste dorpje is Pisang. De manier waarop hier de huizen worden gebouwd, is weer heel anders. Duidelijk is dat we in een andere zone zijn beland en dat het hier gemiddeld veel kouder is dan wat we tot nu toe hebben gezien, maar wat belangrijker is dat we in de regenschaduw van de Himalaya komen.
We droppen de bagage in onze lodge in Lower Pisang en maken daarna een acclimatisatietochtje naar Upper Pisang. Het schitterende Upper Pisang (3185 m) is volkomen Tibetaans van uiterlijk met stenen huizen die dicht op elkaar staan en platte daken met houtstapels en gebedsvlaggen. Twee oude vrouwen laten een hele rij gebedsmolens draaien. Helemaal boven ligt
de Gompa, waar je vanaf het plein een ongeëvenaard zicht op de Annapurna's hebt. Ook van binnen is de Gompa mooi met vele boeddha's en muurschilderingen. Op de terugweg zien wij een oude Tibetaanse man zijn theewater weggooien. Het was vandaag een mooie, makkelijke wandeldag.
Wandelduur 4-5 uur tot (Lower) Pisang, 600 meter stijgen.
alles bekijken