Fairy Meadows - Skardu

Dag 6 :  Fairy Meadows - Skardu

Weer een mooie zonsopkomst op de Nanga Parbat, echter slechts van korte duur, want al gauw heeft de bewolking de overhand. Nog even snel wat foto's van onze hut gemaakt, want even na 7 uur zijn we al op pad met een laatste blik op de Nanga Parbat. Onderweg komen we al bouwvakkers met bouwmateriaal op hun rug tegen. Bij de tuck shop onderweg hangt zijn assortiment aan de waslijn. Na 6 km afdalen arriveren we in Tato  en stappen we weer in de jeeps. We zitten nu met zijn vieren in een jeep want een jeep wilde niet starten, maar ik mag dit keer wel voorin zitten, dus mooi uitzicht om filmpjes en foto's te maken van de spectaculaire afdaling. Als we een tegenligger tegenkomen, moeten we een heel stuk achteruit voordat we elkaar kunnen passeren. Onze chauffeur, met zijn prachtige snor, rijdt heel behoedzaam en we komen daarom als laatste aan in Raikot Bridge. Hier staat een prachtige druk versierde vrachtwagen geparkeerd waar ik wel foto's van moet maken. De chauffeur poseert trots voor zijn vrachtwagen, wat achteraf echter een toeristenbus blijkt te zijn.

Met de minibus reizen we verder over de Karakorum High Way. We maken een stop op het kruispunt van de 3 bergketens met de hoogste bergen, de Hindu Kush, de Karakorum en de Himalaya. Net voor Gilgit slaan we af en verlaten we de Karakorum High Way richting Skardu, de weg wordt nu nog smaller en kronkelt mee met de  woest stromende rivier. Onderweg moeten we stoppen bij een landslide of gewoon werk aan de weg, want er is gelukkig groot materieel aanwezig en we kunnen snel verder. Vlak naast een kolkende zijrivier lunchen we op het terras van een restaurant. In de brede vallei van Skardu is de rivier Indus, vanwege de overvloedige smelt- en regenwater, een meer geworden, op Google satelliet is geen meer te zien. In de verte veroorzaken de wind op de zandbanken flinke zand/stof wolken.

Skardu is als toegangspoort tot de K2 een van de meest toeristische plekken van het land. Bij aankomst in Hotel Mashabrum nemen we afscheid van onze chauffeur die heel tevreden zijn fooi in zijn borstzak stopt. In de Skardu hebben we nog tijd om wat te shoppen. Vier mannen op een tractor hebben veel oog voor ons. De dames onder ons blijken zich ongemakkelijk te voelen hier op straat, tenminste niet zo vrij als in Islamabad. Ons hoofddoel is om wat snack voor tijdens de trekking te kopen, in een notenwinkel koop ik dadels en gedroogde abrikozen, een lokale specialiteit. We slenteren verder naar het einde van de straat, tot aan een soort stadion, een regenboog verschijnt er boven. een prachtige muurschildering wijst ons op het K2 Museum, maar is op vrijdag helaas gesloten, net als vele winkels in de straat. Maar er is nog genoeg te zien, zoals diverse marktkraampjes. Wanneer de marktkoopmannen geen klandizie hebben, wordt er gezellig gekletst of telefoneert naar huis. Een koe slentert ook door de straat, drie mannen zitten op een bankje. Er is een echte taxi-standplaats voor scooters, 4 of 5 man op een scooter moet kunnen. Vijf man op de bumper van een taxibusje is ook geen probleem. bijna terug in het hotel staat de regenboog nog steeds boven Skardu. Maar eerst even in een souvenirwinkel een Pakistaans hoofddeksel, een pakol, gekocht. Uiteindelijk is het een bruine zonder veer geworden.

Terug in het hotel blijkt onze kamer geen warm water te hebben, in de kamer naast ons die wordt schoongemaakt, kunnen Mark en ik gelukkig wel even snel douchen. Voor een extra rol wc papier moeten we ook vragen, en de wifi werkt het best bij de receptie. Overdag hebben de kamers geen elektriciteit. Voor Pakistaanse begrippen is dit een `luxe` hotel.

1,45 uur lopen, inclusief pauzes. 700m dalen